سوختن غصه هات تو آتیش آرزومه !

ادامه مطلب

دختر دانش آموزی صورتی زشت داشت. دندان هایی نامتناسب با گونه هایش، موهای کم پشت و رنگ چهره ای تیره. روز اولی که به مدرسه جدیدی آمد، هیچ دختری حاضر نبود کنار او بنشیند! نقطه مقابل او دختر زیباروی و پولداری بود که مورد توجه همه قرار داشت. او در همان روز اول مقابل تازه وارد ایستاد و از او پرسید:
میدونی زشت ترین دختر این کلاسی ؟
یکدفعه کلاس از خنده ترکید …

بعضی ها هم اغراق آمیزتر می خندیدند. اما تازه وارد با نگاهی مملو از مهربانی و عشق در جوابش جمله ای گفت که موجب شد در همان روز اول، احترام ویژه ای در میان همه و از جمله من پیدا کند.
او گفت: اما بر عکس من، تو بسیار زیبا و جذاب هستی.

او با همین یک جمله نشان داد که قابل اطمینان ترین فردی است که می توان به او اعتماد کرد و لذا کار به جایی رسید که برای اردوی آخر هفته همه می خواستند با او هم گروه باشند. او برای هر کسی نام مناسبی انتخاب کرده بود. به یکی می گفت چشم عسلی و به یکی ابرو کمانی و … به یکی از دبیران، لقب خوش اخلاق ترین معلم دنیا و به مستخدم مدرسه هم محبوب ترین یاور دانش آموزان را داده بود. آری ویژگی برجسته او در تعریف و تمجید هایش از دیگران بود که واقعاً به حرف هایش ایمان داشت و دقیقاً به جنبه های مثبت فرد اشاره می کرد. مثلاً به من می گفت بزرگترین نویسنده دنیا و به خواهرم می گفت بهترین آشپز دنیا!

سالها بعد وقتی او به عنوان شهردار شهر کوچک ما انتخاب شده بود به دیدنش رفتم و بدون توجه به صورت ظاهری اش احساس کردم شدیداً به او علاقه مندم. پنج سال پیش وقتی برای خواستگاری اش رفتم، دلیل علاقه ام را جذابیت سحر آمیزش می دانستم و او با همان سادگی و وقار همیشگی اش گفت:
برای دیدن جذابیت یک چیز، باید قبل از آن جذاب بود!

در حال حاضر من از او یک دختر سه ساله دارم. دخترم بسیار زیباست و همه از زیبایی صورتش در حیرتند.
روزی مادرم از همسرم سؤال کرد که راز زیبایی دخترمان در چیست ؟
و همسرم اینگونه جواب داد:
من زیبایی چهره دخترم را مدیون خانواده پدری او هستم ...

بر سر گور کشیشی در کلیسای وست مینستر نوشته شده است: "کودک که بودم می خواستم دنیا را تغییر دهم. بزرگتر که شدم متوجه شدم دنیا خیلی بزرگ است من باید انگلستان را تغییر دهم. بعدها انگلستان را هم بزرگ دیدم و تصمیم گرفتم شهرم را تغییر دهم. در سالخوردگی تصمیم گرفتم خانواده ام را متحول کنم. اینک که در آستانه مرگ هستم می فهمم که اگر روز اول خودم را تغییر داده بودم، شاید می توانستم دنیا را هم تغییر دهم!"

کلاه فروشی روزی از جنگلی می گذشت. تصمیم گرفت زیر درخت مدتی استراحت کند. لذا کلاه ها را کنار گذاشت و خوابید. وقتی بیدار شد متوجه شد که کلاه ها نیست!
بالای سرش را نگاه کرد. تعدادی میمون را دید که کلاه ها را برداشته اند.
فکر کرد که چگونه کلاه ها را پس بگیرد. در حال فکر کردن سرش را خاراند و دید که میمون ها همین کار را کردند. او کلاه را از سرش برداشت و دید که میمون ها هم از او تقلید کردند.
به فکرش رسید... که کلاه خود را روی زمین پرت کند. لذا این کار را کرد. میمونها هم کلاهها را بطرف زمین پرت کردند و او همه کلاه ها را جمع کرد و روانه شهر شد.
سالهای بعد نوه او هم کلاه فروش شد. پدر بزرگ این داستان را برای نوه اش تعریف کرد و تاکید کرد که اگر چنین وضعی برایش پیش آمد چگونه برخورد کند ...
یک روز که او از همان جنگل گذشت در زیر درختی استراحت کرد و همان قضیه برایش اتفاق افتاد.
او شروع به خاراندن سرش کرد. میمون ها هم همان کار را کردند. او کلاهش را برداشت، میمون ها هم همان کار را کردند. نهایتا کلاهش را بر روی زمین انداخت. ولی میمون ها این کار را نکردند!
یکی از میمون ها از درخت پایین آمد و کلاه را از روی زمین برداشت و در گوشی محکمی به او زد و گفت : فکر می کنی فقط تو پدر بزرگ داری؟!

نکته : رقابت هیچگاه سکون نمی شناسد

جوان ثروتمندی نزد عارفی رفت و از او اندرزی برای زندگی نیک خواست ...
عارف او را به کنار پنجره برد و پرسید: چه می بینی؟
گفت: آدم هایی که می آیند و می روند و گدای کوری که در خیابان صدقه می گیرد.
بعد آینه بزرگی به او نشان داد و باز پرسید: در آینه نگاه کن و بعد بگو چه می بینی؟
گفت: خودم را می بینم !
عارف گفت: ولی دیگر دیگران را نمی بینی !
آینه و پنجره هر دو از یک ماده ی اولیه ساخته شده اند و آن چیزی نیست جز "شیشه"
اما در آینه لایه ی نازکی از نقره در پشت شیشه قرار گرفته و در آن چیزی جز شخص خودت را نمی بینی
این دو شی شیشه ای را با هم مقایسه کن :
وقتی شیشه فقیر باشد، دیگران را می بیند و به آنها احساس محبت می کند.
اما وقتی از جیوه (یعنی ثروت) پوشیده می شود، تنها خودش را می بیند !
تنها وقتی ارزش داری که شجاع باشی و آن پوشش جیوه ای را از جلو چشم هایت برداری، تا بار دیگر بتوانی دیگران را ببینی و دوستشان بداری ...

روزی حضرت سلیمان مورچه ای را در پای کوهی دید که مشغول جابجا کردن خاک های پایین کوه بود.
از او پرسید: چرا این همه سختی را متحمل می شوی؟
مورچه گفت: معشوقم به من گفته اگر این کوه را جابجا کنی به وصال من خواهی رسید و من به عشق وصال او می خواهم این کوه را جابجا کنم.
حضرت سلیمان فرمود: تو اگر عمر نوح هم داشته باشی نمی توانی این کار را انجام بدهی.
مورچه گفت: "تمام سعی ام را می کنم...!"
حضرت سلیمان که بسیار از همت و پشتکار مورچه خوشش آمده بود برای او کوه را جابجا کرد.
مورچه رو به آسمان کرد و گفت: خدایی را شکر می گویم که در راه عشق، پیامبری را به خدمت موری در می آورد ...

چه بهتر که هرگز نومیدی را در حریم خود راه ندهیم و در هر تلاشی تمام سعی مان را بکنیم، چون پیامبری همیشه در همین نزدیکی ست ...

تصمیم ازدواج شاهزادگان ایران و مصر در پنجم خرداد سال 1317 پس از آنکه دربارهای دو کشور طی اعلامیه‌ای خبر برگزاری قریب‌الوقوع مراسم ازدواج این دو نفر را منتشر کردند، علنی شد. این اعلامیه 3 سال پس از شروع پادشاهی فاروق و 3 سال قبل از شروع پادشاهی محمدرضا پهلوی منتشر شد. با این حال مراسم ازدواج، عملاً در اسفند 1317 در قاهره و سپس در تهران برگزار شد.

فوزیه فؤاد خواهر ملک فاروق پادشاه مصر و نخستین همسر محمد رضا پهلوی بود که در تاریخ ۱۶ مارس ۱۹۳۹ در قاهره با شاه ایران ازدواج کرد؛ حاصل ازدواج او با محمدرضا شاه دختری بود به نام شهناز.

یه چیز میگم بگو باشه
یه ماچ میدی دلم وا شه !؟
 
************************
 
نیست در این گفته من وسوسه ای / گر تو به من قرض دهی بوسه ای
بوسه ای دیگر سر آن مینهم / لحظه دیگر به تو پس میدهم !
 
************************
 
من مست غم عشقم با خنده خمارم کن ، صیاد اگر هستی با بوسه شکارم کن . . .
 
************************
 
اتل متل یه فانوس / فرستادم برات بوس
گرفتی بگو آره / نشد بگو دوباره !
 
************************
 
عشق تو وسط قلبمه ، درست همینجا ، همین تو
یه بوسه بده واسه مریض میخوام ، آخه بوسه هات داره حکم دارو !

 
************************
 
عزیزم
پرده چشماتو آروم میکشم روی چشات
بوسه دوستت دارم رو میگیرم از گونه هات
شب به خیر احساس من . . .
 
************************
 
اگر نیمه شبی در آغوش من افتی / آنقدر بوسه بر لبهایت زنم که از نفس افتی !

.

.

.

.

باقی اسمس ها درادامه مطلب

http://kamyab.com/aks/wp-content/uploads/2012/02/Kamyab.com-1152.jpg

باقي درادامه مطلب

 به ادامه مطلب بروید

گرچه در جوانی‌اش دوست داشته شغلی آرام‌تر مثل مهمانداری هواپیما را انتخاب كند اما سرنوشت او را به سمت بازیگری می‌آورد. بدون برنامه‌ریزی قبلی به این دنیا وارد می‌شد اما سعی می‌كند همه توانش را برای موفق شدن در این كار خرج كند. او بازیگر كم‌حاشیه‌ای است، گرچه تجربه مادری را پشت سر نگذاشته‌است اما توانسته‌ایم چهره‌اش را به‌عنوان یك مادر موفق در سینما و تلویزیون ایران بپذیریم. به بهانه چهل و پنجمین سالگرد تولدش، نگاهی به زندگی او می‌اندازیم و از زبان خودش از او درس می‌گیریم.

آموختن در هر لحظه
او دانش آموخته بازیگری نیست اما می‌گوید كارش برایش صحنه آموختن بوده. فریبا كوثری قبلا در مصاحبه‌اش با «سیب‌سبز» گفته بود: «خوشحالم كه با كارگردان‌های خوب و بزرگی كار كرده‌ام. مرحوم رسول ملاقلی‌پور، كمال‌تبریزی، مرحوم شهریار پارسی‌پور، جعفری جوزانی، داوود میرباقری، سهیلی‌زاده، مهدی فخیم‌زاده، تهمینه میلانی و همین‌طور بازیگران خوبی كه از آن‌ها چیزهای بسیاری آموختم. آن موقع كلاس‌های بازیگری كه نبود، تازه جنگ تمام شده بود و آموزش بازیگری هم جایگاه مشخصی نداشت. به همین دلیل سعی كردم از استادان بزرگ آن زمان یاد بگیرم. شاید شاگرد خوبی نبودم؛ ولی همه تلاشم را می‌كردم. من دركنار زنده‌یاد خسرو شكیبایی، مهدی هاشمی، فرامرز قریبیان، جهانگیرالماسی، مرحوم حمیده خیرآبادی، محمدعلی كشاورز و بزرگان دیگری كه هركدام دنیایی از تجربه بازیگری بودند، درس‌های زیادی یاد گرفتم.»
پر كار بودن همیشه خوب نیست!
فریبا كوثری بازیگر پركاری نیست و دوست هم ندارد كه باشد. می‌گوید هنوز هم وقتی كار جدیدی به او پیشنهاد می‌شود، تا چندشب اضطراب دارد و خوب نمی‌خوابد. می‌گوید: «تا وقتی كه احساس كنم نقش را پیدا كرده‌ام و می‌توانم از پس آن بربیایم هم این حالت ادامه دارد. بزرگی درباره بازیگری گفته است: «2چیز اسم بازیگر را ماندگار می‌كند: یكی انتخاب درست و دیگری زندگی سالم.» شاید به دلیل همین سختگیری درانتخاب‌هاست كه خیلی پركار نیستم. دلم نمی‌خواهد چندكار را با هم قبول كنم چون حتما كارهای دلچسبی نخواهند شد.»

زندگی بدون حاشیه
خودش هم معتقد است كه این حرفه طوری است كه به راحتی می‌توان در آن درگیر حاشیه‌ها شد اما می‌گوید:
«سعی می‌كنم درگیر حاشیه نشوم. به برنامه‌های زیادی دعوت شدم كه از یك جایی به بعد دیدم این برنامه‌ها دارند همه‌وقت من را می‌گیرند و دیگر نرفتم. چون دلم می‌خواهد كنار بازیگری، زندگی‌ای داشته باشم كه مال خودم باشد و هرچقدر حاشیه‌ از متن اصلی زندگی یك بازیگر جدا باشد، بازیگر راحت‌تر است.»
پیدا كردن بهترین راه برای عبور از روزهای سخت
زندگی فریبا كوثری هم مثل تمامی ما فراز و فرود‌هایی داشته اما او می‌گوید: «زندگی را خیلی سخت نمی‌گیرم، به هر حال باید یك جوری زندگی كرد. هر كسی هم برای بهتر زندگی كردن روشی دارد. درست است كه خیلی اتفاق‌ها دست من نیست ولی سعی می‌كنم تعداد حس و حال‌های خوبم بیشتر از لحظه‌های دلگیر‌ی‌ام باشد. هروقت هم افسرده می‌شوم، سر خودم را گرم می‌كنم؛ كلاس ورزش می‌روم و به دوستانی كه مدتی است ندیدمشان سر می‌زنم. اگر فرصتی دست بدهد مسافرت می‌روم كه معمولا هم شمال است و بالاخره زندگی ادامه دارد.»
با تمام انرژی كار كردن
او دوست ندارد كه چند كار را با هم قبول كند اما زمانی كه كاری را می‌پذیرد، با تمام وجود برای موفق شدن تلاش می‌كند و وقت می‌گذارد. خودش معتقد است: «این انرژی به‌‌دلیل علاقه زیاد به كار است. تا وقتی كاری را دوست نداشته باشی، یك ساعتش را هم نمی‌توانی تحمل كنی و هرلحظه كار برایت عذاب است اما اگر علاقه وجود داشته باشد، هر روزش برایت یك ساعت می‌گذرد. درهرصورت همیشه خودم را متعهد می‌بینم، آن هم نسبت به یك جمعیت 70-60 میلیونی و علاوه برعلاقه‌ام، این تعهد هم من را سرپا نگه می‌دارد.»
تك بعدی نبودن
فریبا كوثری فقط یك بازیگر نیست. او یك آشپزحرفه‌ای است و به این كار عشق می‌ورزد. پیش از این از زبان خودش شنیده بودیم: «از این‌كه بروم مهمانی و خودم شیرینی درست كنم و ببرم، از این‌كه عید باشد و شیرینی‌های خانه را با دست خودم پخته باشم، از این‌كه مهمان بیاید و از شام گرفته تا شیرینی‌ و دسر را خودم تهیه كرده باشم، لذت می‌برم چون كار دست خودم است و حس خوبی به من القا می‌كند. من با آشپزی به آرامش می‌رسم. گاهی كه عصبانی‌ام و حالم زیاد خوب نیست‌، آشپزی می‌كنم چون فكرم را مشغول می‌كند و به من آرامش می‌دهد، درعین‌حال خلاقیت و نوآوری دارد. قالب‌گیری‌ و تزئین و بسته‌بندی، همه‌‌شان به خلاقیت ربط دارند.»
پذیرفتن واقعیت‌های زندگی
او فرزندی ندارد اما رفتار مادرانه را در زندگی با برادر زاده‌هایش تجربه كرده است. خودش معتقد است: «اصلا مهم نیست كه هیچ‌وقت مادر نبوده‌ام. یكسری واقعیت‌ها را در زندگی باید پذیرفت. اگر در 18سالگی ازدواج می‌كردم، الان یك پسر 20 ساله داشتم. مهم این است كه اول باید خودم نقش را باور كنم تا مردم هم بتوانند باورش كنند. بعد هم البته فكر نمی‌كنم در مجموعه‌ای كه به نسبت موفق است، فقط یك یا چند بازیگر نقش دارند.2  تا بچه برادر دارم كه عاشقانه دوست‌شان دارم؛ كیمیا 14 ساله و پوریا 11 ساله است كه همه زندگی من و در واقع بچه‌های من هستند چون خیلی برای بزرگ‌شدن‌شان زحمت كشیده‌ام و فكر می‌كنم جزو معدود عمه‌هایی باشم كه آن‌ها هم خیلی من را دوست دارند.»

www.seemorgh.com/culture   
منبع: زندگی ایده آل

سخن از جراحی است و هزینه‌هایی که از عهده هر کسی ساخته نیست. «رویا»ی هجده ساله برای رهایی از درد باید به تیغ جراحان سپرده شود؛ اما نه برای آن دست عمل‌هایی که خیلی از هم سن و سالانش به دنبالش هستند. دختری که بیماری عجیبش، کاری با او کرده که می‌خواهد دیده نشود؛ حتی به قیمت خانه‌نشینی تمام وقت! وقتی صحبت از ناراحتی‌های پوستی می‌شود، بسیاری از ما نگران می‌شویم و انواع صابون‌ها و کرم‌ها را به همدیگر توصیه می‌کنیم؛ سفارشی که اگر درباره صورت باشد، چه بسا حاضر به ریسک رد کردن آن نباشیم که مبادا به ظاهرمان خللی وارد شود. اینجاست که روزی چند بار به سراغ آینه می‌رویم تا اوضاع و احوال صورتمان را رصد کنیم و مبادا با یک لک، زخم، تبخال و... در انظار حضور پیدا کنیم و خدای نکرده، غرورمان جریحه‌دار شود.
چندین نفر واسطه شده‌اند تا گزارشی در مورد این دختر بیمار تهیه کنیم؛ از دوستان همکار رسانه‌ای تا اهالی محل و خادمین مسجد. به محضی که می‌فهمند برای چه تماس گرفته‌ایم، حاضرند همه گونه همکاری داشته باشند. اشتیاقی که شاید از لحن رویا سرچشمه گرفته باشد؛‌‌ همان زمانی که تهیه گزارش روزنه‌های امید را در دلش پر سو‌تر می‌کند و مشتاقانه می‌پرسد: «چه زمانی دوباره زنگ می‌زنید تا کمکم کنید؟» اینجاست که بند دلمان پاره می‌شود که مبادا در انتقال خواسته این جوان سرد و گرم کشیده به مسئولان ناموفق باشیم!به ادامه مطلب بروید